گرچه شکل و شمایل محله کنونی امامزادهحسن(ع) با فروشگاههای کوچک و بزرگ مدرن تغییر پیدا کرده، اما تاریخچه شکلگیری آن با ساخت و راهاندازی مغازهها و حجرههای کوچک و تودرتو نشان میدهد که اینجا از دیرباز برای داد و ستد و تجارت ظرفیت خوبی داشته است. از قدیم بازارچهها و حجرههای کوچک و بزرگ در کنار حرم امامزاده حسن(ع) وجود داشت، چراکه مردم پس از زیارت بارگاه و حرم امامزاده به حجرهها میرفتند و برای تبرک چیزی میخریدند و با خود میبردند. نقل و نبات، سوهان و جانماز، مهر، پارچه چادری، نان فتیر و انگشتر عقیق از جمله اجناسی بود که از همان روزگار مشتریان خاص خود را داشت.
در روزگار قدیم، تا قبل از دهه ۳۰، در خیابان امینالملک، پارکسوار درشکه وجود داشت. شهروندان برای رفتن میدان تا راهآهن ۲ ریال کرایه میدادند. حتی این محدوده یک کاروانسرا هم داشت که مردم را با اسب و شتر جابهجا میکرد. در سال ۱۳۴۲ و افزایش مهاجرت از شهرهای مختلف به تهران، بخشی از اراضی کشاورزی و باغهای محله امامزادهحسن(ع) تغییر کاربری داد و به بافت مسکونی تبدیل شد. طبق شواهد موجود و به گفته ساکنان قدیمی تا سال ۱۳۵۸ همه اراضی این محدوده به بافت مسکونی و تجاری تغییر کاربری داد. یکی از مکانهایی که سالهاست به مرکز فروش کیف وکفش تبدیل شده، در گذشته جایی بوده که به نام «گرمابه غلامعلی» شناخته میشد همچنین چند گاوداری و کارخانه یخسازی در طول خیابان امینالملک کنونی وجود داشت که به مرور زمان تبدیل به صنایع و فروشگاههای مبلمان و وسایل چوبی شد.
خیلی از شهروندان نام محله امامزاده حسن(ع) را شنیده یا در ایام و مناسبتهایی مثل نوروز در پیادهروهای شلوغ و پرتراکم آن قدم زدهاند.
کد خبر 462449
نظر شما